متن اصلی تونه می نویسم:
تونه می نویسم تونه می نویسم تونه می نویسم
و ری سین و ری چو مینّ تنه دسم
تونه می نویسم
دِ چالی و برزی دِ کو و بیابو و هرجا برسم
تونه می نویسم تونه می نویسم تونه می نویسم
دِ رّتِه دِ منه دِ بینه دِ نوینه دِ خآو و بیاری
تونه می نویسم تونه می نویسم تونه می نویسم
اگر پا پیا بام یا دِ زیر پام
با اُزین طلایی مینه نوسواری
تونه می نویسم و هر جا که سوزه و هر جا ریینه
و ری بازو او یل که سر دل جمنه
که سایه ش سنینه که زور دار رمنه
لارش آهنینه تونه می نویسم
و هر جا که پاکّ و هر جا سفیده
و ری پشنی اسبی که حوگه سوارش سفرِ امیده
و ری بال پرواز و ری اوج آواز
و اُچه که دسی درینه میکه واز
تونه می نویسم
سلام جناب میرازیی
خوشحالم که پس از مدتها باز یک کامنت برایت می نویسم
دلم برای آن وبلاگهای قدیمی است تنگ شده
در مورد استاد رحمانپور هم تا جلئی که ایشان را می شناسم دغدغه اصلی شان در هنر و اندیشه قومی اینست که شکاف پیش آمده میان لک و لر در لرستان پر شود به نظرم درست نیست که آهنگهای ایشان به لکی و لری تقسیم شود چرا آنرا به لکی و خرم آبادی تقسیم نمی کنی؟ می خواهی نظر خود استاد را هم بپرس
دیگر اینکه به نظر شخصی من موسیقی آقای رحمانپور موسیقی محلی نیست
موسیقی قومی است
اصلن فولکلوریک نیست خودش شعر و آهنگ می سراید برای قوم لر و لرستان مخصوصن دیارش کورکوه
سلام استاد
باتشکر از زحمات شما
سایت خوبی دارید
وصدای خوبی
من بدبختانه یک ترانه از شما دارم
چگونه میتوانم سیدیهای شما را تهیه کنم
زبان لری را دوست دارم
پدرم لر هست
کامران دالوند ۱۳ ساله از کرمان
لکی فقط یک زبان است و نام یک قوم نیست و ان شاخه ای از قوم لر است خواهش میکنم در مورد ان بیشتر توضیح دهید
چی گری طاقت بیار برف نثارو/چی گهر بس با و خاطر شور بارو
سلام میتونید این رو واسم معنی کنید:
و ری بازو او یل که سر دل جمنه
که سایه ش سنینه که زور دار رمنه
با تشکر
سلام
دستت بابت ای وبلاگ نازارت درد نکه
ولی یه قسمته د شعر تونه مینویسیم ه اشتباه نوشتیه؛
اوچه که نوشتیه وه ری بازوی یل که سر دل چمنه
باید منوشتی : وه ری بازوی یل که سر در چمنه.
سربلند بای
عالیه.دوست دارن رحمانپور
آقا فرید معنیش میشه این:روی بازوی یل ( پهلوان )که همه رو مبهوت قدرت خودش کرده تو رو مینویسم
مه غم سرون که مردم میحنن سر قورسونیا......کردمش و بیته؛ که د او روز شادی بوحونن جوونیا""
دین و دنیام ایرج سالار عبدولی یعنی ایرج..یعنی سعید عبدولی....
معنا و مصداق این ترانه٬ تتو زدن بر روی بازوان٬ کنده کاری روی سنگ و چوب و یادگاری نوشتن روی کوه بیابون ٬ یک نام اسطوره ای یک ابرمردی مانند گرشاسب ایرانی باید باشه که شیرمردان یا زنان باید بوده باشه.