متن نغمه ی لکی

متن نغمه ی لکی "بینه خراوه" از استاد ایرج رحمانپور، سلطان آواز محلی ایران.

لازم به ذکر است که بیشتر اصطلاحات و مصراع های این ترانه برگرفته از نغمه های(مور) محلی استان های لکستان و لرستان است که زنان در مراسمات عزا و سوگواری آنها را به صورت دسته جمعی با سوز دل می خوانند. متن این نغمه با شنیدن نوای استاد ایرج رحمانپور به نگارش در آمده و به ویرایش های بعدی نیازمند است. امید است کاستی های نهفته در متن تایپ شده زیر را در قسمت پیشنهادات بنگارید.

کمر کو مخار راکم کردیه بن

بی خم چوزانی مه خم گیانم سن

کِزِه برفه لویل و روی راخه وه

دنگه دوس نمای ژه ایلاخه وه

بیلا بواره زویخ ا چاوانم

 تابوه رنگ رشمه سرتاپاوانم

بیلا باواری زویخ آوه جرگم بتکو ار بان سیاتی برگم

ـاران خمین دل و هوله و

 ـبینه قراول سرای چوله و

ـزمین تم و توز  اسمون تاره و

 ـترم روژوکول روزگاره و

وا پیچیا و بان پرده ترمه و

دنگ شینه مای شین و شرمه و

(منبع: نسخه اصلی ح - م )

در سراسر نغمه ی "بینه خراوه" موج غصه و غم در صدای استاد ایرج رحمانپور دیده می شود. غم برف های لوله شده که توسط باد مزاحم زمانه بر روی کوهی خشک و شنی طرد شده اند و شنیده نشدن نوای دل نشین دوست زخمی است که بر دل ترانه سرایان کهن "مور" جای خوش کرده است. در ادامه ی ترانه شدت و فراوانی ریزش اشک از چشم های غم زده خواسته شده تا بوسیله ی آن تمامی وجود انسان رنگین شود.

هوای ابری و غبار آلود زمین و در کنار آن آسمان تیره و تار، به نظاره نشستن حمل تابوت زندگی بر روی شانه های سرد و خشن روزگار و در نهایت شنیدن صدای شرمین گونه ی شیون زنان لک، فراتر از تمامی دلتنگی های پیشین، ظلم هویدای زمانه را نمایان می کند.

با سپاس فراوان از خانم س. قبادی از اهالی شهرستان لک نشین کوهدشت.

و همچنین [e-mail]